De ronde en het museum?
Zoals velen misschien wel weten ben ik, naast het schrijven over de wielersport, ook druk doende met de oprichting van het Nationaal Wielersport Museum. Oorspronkelijk was de opzet een Zaans Wielersport Museum, maar al snel kwamen er aanbiedingen van diverse materialen uit het hele land., wat voor mij als wielerfanaat en initiatiefnemer onmiddellijk de aanleiding was het concept te wijzigen. De reden waarom ik deze aflevering daarmee begin is de volgende. 
Tijdens de Ronde van Oostzaan in 2012 stond ik ter hoogte van de start/finish het boek ’40 jaar Ronde van Oostzaan’ wat ik geschreven heb te promoten, toen er een man met uitgestoken hand op me af kwam. Nu ben ik niet direct een wereldster maar dat gebeurd me wel vaker, waar de conclusie uit te trekken is dat er meer mensen zijn die mij (denken) te kennen. Deze man zei ook me te kennen en dat hij in het pas verschenen boek vermeld was. Toen ik hem een beetje ‘jennerig’ zei dat er nog wel een ‘paar’ in vermeld stonden, liet hij me weten een oud winnaar te zijn. Ik had de winnaar van de tweede editie in 1972 voor me staan, Jos de Kind.
In 1972 versloeg hij de winnaar van de eerste editie Matthé Pronk. Jos was toen nog een jonge Amateur die uitkwam voor de ploeg van Albert van Zoonen, een grote slager en vleesleverancier. Van Zoonen sponsorde een goede wielerploeg die regionaal veel prijzen in de wacht sleepte . Mannen als een Co Gilling, Dick Zeeman, Wim van Dok, Matthé Pronk, Gerard Mooi en Arie Kooiman maakte deel uit van deze formatie en wisten ook in Oostzaan vaak prijs te rijden. In 1972 bv. Groen 4e, Mooi 5e en Gilling 6e. In 1973 Van Dok 6e en in 1974 Pronk 1e, De Kind 2e en Gilling 5e om een aantal preaties weer te geven van de mannen van ‘de slager’….. De ploeg was in de ronde altijd sterk vertegenwoordigd! Jos de Kind heeft vele jaren actief de wielersport bedreven. Al pratende bleek dat we zelfs in de vroege jaren zestig nog gelijk Aspirant en Nieuweling waren, zo klein is de (wieler-)wereld dus ook weer. Jos echter bleef de sport actief bedrijven. Zelfs nu hij geen licentiehouder meer is, is hij nog heel vaak op de fiets actief. Zo gaat hij heel graag op de ATB vanuit zijn woonplaats Den Helder met de boot over naar zijn geboorte-eiland Texel om daar de nodige kilometers weg te trappen.
Wat er nou zo leuk aan was dat hij die zondag in 2012 over het museum begon? Hij vertelde me dat hij het shirt en de helm, die hij in 1972 droeg toen hij de Oostzaanse ronde won nog steeds in zijn bezit had. Op de vraag van hem of ik die wilde hebben voor de collectie van het wielersport museum, begrijpt u als lezer vast mijn antwoord wel! Daarmee bewees hij, in mijn optiek althans, dat er genoeg renners zijn die het nut ervan inzien om het wieler-erfgoed veilig te stellen en bewaren. Zo kan het dus gebeuren dat de trui en helm van een winnaar van de Ronde van Oostzaan in 1972, dus nu twee en veertig jaar geleden, ‘straks’ als het museum een feit is geworden er toe bij zal dragen dat ook de Oostzaanse ronde indirect deel uitmaakt van de collectie.