Jan ‘Katsie’ Lust.
Waar de bijnaam ‘Katsie’ vandaan komt heb ik niet weten te achterhalen. Wél weet ik dat Jan Lust in Oostzaan ter wereld kwam op dertig oktober 1920. Mogelijk dat het iets van doen had met zijn grote, krachtige postuur. Als jonge knaap bleek hij al bijzonder uit de kluiten gewassen te zijn, en louter vol zat met spiermassa, maar ook zijn vrije manier van denken en leven zou ermee te maken gehad kunnen hebben. Hij was als wielrenner actief bij DTS tussen 1942 en 1948. Ook hij ondervond de weeën van de bezettingstijd aan zijn sportieve lijf, het gooide ook heel veel roet in zijn streven naar sportieve hoogtepunten, zoals bij veel aanstormende talenten het trieste geval was. Begon als Amateur en zou toch nog Onafhankelijke en zelfs Prof worden! Velen hadden dat niet durven denken gezien zijn levenswijze. Jan was het type van ‘leve de lol’ en trainen was een woord wat met bijzonder kleine lettertjes in zijn boekje geschreven stond. Zijn geluk was dat hij zo sterk was als anderhalve beer. Tot drie keer toe maakte hij deel uit van de DTS-ploeg die het nationaal kampioenschap voor clubs wonnen, zoals hier in 1943 Met v.l.n.r. Gerard van Beek, Jan Lust, Bouk Schellingerhoudt en Gerrit Blaauw.
Zijn carrière was een heel bijzondere. Zoals gezegd, trainen was hij geen liefhebber van, iets wat hij feilloos wist te compenseren met zijn enorme lichaamskracht en dito uithoudingsvermogen. Als Amateur wist hij de winst te pakken in de rondes van Beemster en Rijsbergen en een tweede stek in Zaandam (1941). In 1940 was hij al algemeen clubkampioen van DTS geworden en wist hij als jong gozertje gevestigde namen als Blaauw, Bakker, Mooij, Schellingehoudt en Van Beek te kloppen. Hij zou op de baan de titel Kampioen van Noord-Holland pakken. In het Limburgse land verraste hij vriend en vijand om als jongen uit de platte polder met de beste mee omhoog te gaan, en in de ronde van Heerlen de bergprijs op te eisen! Als Onafhankelijke behaalde hij een zilveren plak tijdens een NK. Zijn Prof-periode verliep anders dan verwacht, één zege in de ronde van Venlo. Wel veel ereplaatsen: twee maal tweede en een keer derde in Zaandam. Tweede in Breda en Valkenburg. Twee keer derde in Krommenie en ook in Wouw en Kampen. Zijn eigen levenswijze en manier van sportbeoefening gaf velen in zijn directe omgeving te denken, en lag verscholen in het woord ‘bier’. Jan Lust reedt er op, zoals een gemiddelde auto dat normaal gesproken doet op benzine of diesel. Hij vulde zijn bidons tijdens de enkele training die hij volbracht maar ook tijdens wedstrijden immer met dit goudgele vocht! ‘Lust lustte er wel pap van…’ dus het was dan ook niet verwonderlijk dat Jan na zijn actieve periode als renner de horeca in zou gaan. Gelijk zijn vader en schoonvader. Samen met zijn toenmalige schoonvader Chris Jansen had hij een eigen café aan de Zuiddijk in Zaandam. Jan echter bleek beroepsmatig net zo goed te zijn in het serveren van drankjes, als wel het nuttigen ervan… De kreet “hij genoot er met volle teugen van” was op hem voor honderd procent van toepassing! Zijn vrienden vreesde in die tijd met regelmaat dat het hem wel eens noodlottig kon worden maar Jan Lust zou, ondanks zijn grote en sterke verschijning, worden geveld door kanker. Hij kwam in maart 1975 te overlijden en werd slechts vijfenvijftig jaar.